Człowiek jest istotą społeczną. Od zarania dziejów żyje i funkcjonuje w grupie.
Proste czynności dnia uzależnione są od współpracy z innymi ludźmi. Szczególnie współcześnie realizacja podstawowych potrzeb typu mieszkanie, jedzenie, bezpieczeństwo zależna jest od innych ludzi. Prosto – idąc do sklepu nabywam bułkę, która zależna jest od rolnika, młynarza, piekarza, dostawcy i sprzedającego. W efekcie brak któregokolwiek ogniwa powoduje brak bułki. Jednak to, co nazywamy cywilizacją wymaga jeszcze relacji wyższego rzędu. Właśnie dlatego ludzie, w sposób bardziej świadomy, jednoczą się w specyficznych formacjach zawierając kontrakty i podpisując umowy. Sam rozwój osobowościowy człowieka, poglądy i styl życia, dokonuje się w konfrontacji z innymi ludźmi. Wszystko to byłoby „mechaniczne”, gdyby nie sfera psychiki, która tym relacjom nadaje emocje. Czytaj więcej